Ogłoszenie

BillyJean

Gość

Kwestionariusz na dzień dobry

Witajcie

Mam wrażenie, że trochę zabłądziłam. Według motylich lat jestem już zapewne emerytką, ale niekończąca się walka z moim ciałem przerasta mnie z każdym rokiem. Może jednak znajdę u Was to,czego mi brakowało przez cały ten czas – zrozumienie i wsparcie, jakich boję się szukać u osób z najbliższego otoczenia. Wydaje mi się, że właśnie tego brakowało mi, by wszelkie efekty utrzymać na dłużej, by nie odpuszczać i nie poddawać się. Strasznie żałuję, że tak się działo, ale biorąc pod uwagę mój emerycki wiek, to chyba najwyższa pora, by wziąć się w garść na stałe.
Chcę do Was dołączyć, by w końcu móc komuś powiedzieć, co we mnie siedzi i nie obawiać się, że zostanę oceniona przez kogoś, kto tak naprawdę nie ma pojęcia, przez co przechodzę. Wierzę też, że mogąc podzielić się z kimś moimi problemami, łatwiej będzie mi wytrwać w postanowieniu i dążeniu do perfekcji. Do tematu podchodzę od bardzo dawna. Nigdy nie zatrzymałam się u Was na dłużej, bo bałam się rodziny – zdawała się być silniejsza niż moja niechęć do jedzenia. Po kilku latach, kiedy jestem samodzielna znalazłam to forum i mam nadzieję, że nie jest jeszcze za późno, by być doskonałą wersją siebie.

Ile masz lat?
28

Ile masz wzrostu?
172 cm

Od jakiej wagi się zaczęło? Jaką wagę masz teraz?
Motylki poznałam jeszcze w czasach gimnazjum, w okolicach okresu, kiedy moja waga sięgnęła magicznych 72 kilogramów. Udało mi się wtedy dużo zrzucić, ale często zapominałam się pilnować, co spowodowało, że do dziś mam wrażenie, że to ciało kontroluje mnie, a nie odwrotnie. Obecnie zmagam się z podobno prawidłową wagą 65 kg, choć jeszcze rok temu było 62…

Od jak dawna zmagasz się z zaburzeniami? Jak nazywa się Twoje zaburzenie?
Zmagam się z tym od zawsze. Kiedyś, kiedy uczęszczałam na terapię do psychologa (z powodów innych niż odżywianie), terapeuta zaczął podejrzewać anoreksję, ale chyba bliżej mi do bulimii. Nigdy nie wymiotowałam po jedzeniu, ale napady obżarstwa i niekończące się wyrzuty sumienia są mi znajome.

Czy udało Ci się osiągnąć jakiś cel lub ukończyć dietę?
Na diecie jestem chyba całe moje życie. Jeszcze kilka lat temu potrafiłam trzymać się wytycznych i dokańczać konkretne diety. Ostatnio mam problem z samodyscypliną tym bardziej, że moje dążenie do perfekcyjnej sylwetki nie spotyka się ze zrozumieniem i wsparciem najbliższych.

Czy próbowałeś się podjąć terapii? Dlaczego tak/dlaczego nie?
Nie podejmowałam terapii pod kątem odżywiania/odchudzania. Nie umiem powiedzieć dlaczego. Kiedy w mojej pracy z psychologiem pojawił się temat mojej samoakceptacji terapia jakoś urwała się. Nigdy nie zastanawiałam się dlaczego.
- - -
Czym według Ciebie jest anoreksja?
Skutek uboczny, gdy ktoś straci kontrolę nad unikaniem jedzenia.

Jak wyglądają Twoje problemy z odżywianiem?
Mam ciągłe problemy z napadami obżarstwa, ale nie wymiotuję.
Nie potrafię się zmotywować do diet lub wytrwania w nich do końca.
Zachowanie rodziny zmusza mnie do jedzenia.

Jak zachowałbyś się w tej sytuacji:
Rozmawiasz z osobą, która od dawna Ci się podoba. Między tematy wkrada się wątek zaburzeń odżywiania. Komentuje bardzo negatywnie środkowisko osób wytrzegających się jedzenia, ale nie wie nic o Tobie. Wcześniej nie wiedziałaś/nie wiedziałeś, że ma taki stosunek do osób z zaburzeniami odżywiania i postrzegałaś/łeś tą osobę w inny sposób.
Nie mówię nic na ten temat. Ukrywam swoje zdanie, bo nie uważam, żeby ta znajomość była przyszłościowa.

BONES

Czarny Motyl

Dołączył: 05-10-2017

Liczba postów: 96

WZROST: 167

WAGA: 49kg

WAGA DOCELOWA: 40kg

BMI: 18,14

MIESIĘCZNY CEL: 48kg

NA DIECIE: 400

Odp: Kwestionariusz na dzień dobry

Cześć, całkowicie rozumiem dlaczego znalazłaś się na forum. Sam nie potrafiłbym szukać wsparcia w realu, to najprostsza droga do nieszczęść. Widzę też, że nie brakuje Ci "mózgu" (za przeproszeniem, bo miliony kwestionariuszy tutaj to intelektualna gnojówka).
Zapraszam, bez pytań. Mam nadzieję, że u Nas znajdziesz to, czego potrzebujesz.

---

- Bene mori praestat, quam turpiter vivere.