Nie jesteś zalogowany na forum.
Strony: 1
Wątek zamknięty
Ile masz lat?
- 18
Ile masz wzrostu?
- 164 cm wzrostu
Od jakiej wagi się zaczęło? Jaką wagę masz teraz?
- waga początkowa wynosiła około 57 kg i było to w 2017 roku. Waga obecna waha się pomiedzy 54-55 kg.
Od jak dawna zmagasz się z zaburzeniami? Jak nazywa się Twoje zaburzenie?
- Moja ucieczka od rzeczywistości, opisywana tutaj jako zaburzenia zaczęła się w wieku nastoletnim. Rodzina szybko się zorientowała że to z powodu depresji znalazłam taką formę autodestrukcji. Lata leczenia, szpitale, terapia. I jestem w tym miejscu by ponownie spróbować uciec. Moje dziwne zachowania doczekały się diagnozy w 2019. - Anoreksja bulimiczna
Czy udało Ci się osiągnąć jakiś cel lub ukończyć dietę?
- Tak. Przez lata odchudzania się ukończyłam wiele różnych diet osiągając za ich pomocą wyznaczone cele tj. 53kg, 50kg, 49kg, 45 kg...
Czy próbowałeś się podjąć terapii? Dlaczego tak/dlaczego nie?
Terapia była nierozłączna częścią mojego życia, jednak we wcześniejszych latach pierwsze zetkniecia z leczeniem były na mnie wymuszane. Wiec nie przyniosły oczekiwanych skutków. Aktualnie jestem umówiona na terapię jeżeli chodzi o inne zaburzenia niepowiązane z odżywianiem.
Czego wymagasz od forum i co chcesz na nie wnieść?
- Nie mam niczego konkretnego na myśli jeżeli chodzi o "wymagania". Rejestrując się na tym forum pomyślałam o tym co może mi dać czytanie urywków z życia innych ludzi którzy przeżywają podobne rzeczy na swój sposób. Wydaje mi się że będzie to dla mnie dosyć dobrą lekcją empatii, zrozumienia oraz da mi motywację. Jeżeli chodzi o pytanie co chciałabym wnieść. Myślę że cząstkę siebie po prostu i wsparcie dla ludzi którzy tego potrzebują.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1. Czym według Ciebie jest anoreksja?
Ciężką chorobą, cholernym i brudnym uzależnieniem jak i piękną czystą ucieczką. Musiałabym napisać dużo więcej aby rozwinąć swoją myśl, ale te sprzeczności juz powinny dużo mówić o tym za co uważam anoreksję.
2. Jak wyglądają Twoje problemy z odżywianiem?
Jem w samotności tylko to, co ustalę.
Moje bardzo częste (z tą różnicą że bardzo rzadkie) napady kończą się wymiotowaniem z wyrzutów sumienia.
Mam problemy z przełykaniem jakichkolwiek pokarmów/napojów, mam natrętne myśli.
Zachowanie rodziny zmusza mnie do jedzenia (ostatnio widzę że mnie obserwują)
3. - jak zachowałbyś się w tej sytuacji:
Rozmawiasz z osobą, która od dawna Ci się podoba. Między tematy wkrada się wątek zaburzeń odżywiania. Komentuje bardzo negatywnie środkowisko osób wytrzegających się jedzenia, ale nie wie nic o Tobie. Wcześniej nie wiedziałaś/nie wiedziałeś, że ma taki stosunek do osób z zaburzeniami odżywiania i postrzegałaś/łeś tą osobę w inny sposób.
- Trudno mi wyobrazić sobie taką sytuację ponieważ nie rozpowiadam o moich problemach byle komu więc na pewno by nie doszło do czegoś takiego. Jestem w związku i mój chłopak był tą osobą która mówiła mi że jestem gruba dotykając mojego tłuszczu na brzuchu. Dlatego stałam się odporna na różne "Triggery". Taka rozmowa z kimś o zaburzeniach po prostu by się nie wydarzyła.
+ gdyby jednak rozmowa by się odbyła, byłaby dla mnie zbyt ludzka, i nie chciałabym przebywać z taką nudna osobą.
Pozdrawiam ciepło
Offline
jesteś bardzo ciekawa. ja jestem za okresem próbnym ale poczekajmy aż ktos z moderacji się wypowie
Offline
cześć, Devoid
wybacz moją nieobecność, od dłuższego czasu forum jest martwe, jednak witaj w naszym domu.
ЯОпределенноНеЗаслуживаюТвоегоВремени
Offline
Strony: 1
Wątek zamknięty