Nie jesteś zalogowany na forum.
Strony: 1
Wątek zamknięty
1.Ile masz lat?
22
2.Ile masz wzrostu?
158
3.Od jakiej wagi się zaczęło? Jaką wagę masz teraz?
Od 56 kg w gimnazjum. Dziś na wadze 54 kg.
4.Od jak dawna zmagasz się z zaburzeniami? Jak nazywa się Twoje zaburzenie?
Od 2 klasy gimnazjum. Bywało różnie. Nie zdiagnozowano mi nigdy anoreksji, ponieważ nie poruszam z nikim tego tematu. Leczę się na depresję od 2 klasy liceum. Byłam uzależniona od marihuany.
5.Czy udało Ci się osiągnąć jakiś cel lub ukończyć dietę?
Przed farmakoterapią depresji udało mi się schudnąć do 41 kg, moim celem było 45 kg ale to mi nie wystarczyło. Byłam wtedy na forum pro-ana i czułam się fantastycznie, nie brakowało mi rozmów z osobami o podobnych celach. Po lekach zaczęłam tyć i zabrakło mi samokontroli, bo wszystko mi było jedno. Do dziś od tamtego momentu bywało różnie. Zmagałam się z napadami objadania, później znów wracałam do restrykcyjnej diety, kontroli i tak w kółko. Najgorzej z tym było w tamtym roku kiedy paliłam marihuanę codziennie.
6.Czy próbowałeś się podjąć terapii? Dlaczego tak/dlaczego nie?
Chodzę na terapię. Ale ze względu na myśli samobójcze i depresję. O diecie nigdy nie wspominałam, bo nie uważam tego za problem.
7.Czego wymagasz od forum i co chcesz na nie wnieść?
Możliwości rozmowy z osobami podobnymi do mnie, bo w swoim otoczeniu takich nie mam. Chcę wspierać innych w dążeniu do celu i dzielić się pomysłami, pomagać.
1. Czym według Ciebie jest anoreksja?
c. Świadomy wybór, można wybrać ją lub jedzenie.
2. Jak wyglądają Twoje problemy z odżywianiem?
g. Żadna z odpowiedzi mnie nie opisuje.
3. - jak zachowałbyś się w tej sytuacji:
Rozmawiasz z osobą, która od dawna Ci się podoba. Między tematy wkrada się wątek zaburzeń odżywiania. Komentuje bardzo negatywnie środkowisko osób wytrzegających się jedzenia, ale nie wie nic o Tobie. Wcześniej nie wiedziałaś/nie wiedziałeś, że ma taki stosunek do osób z zaburzeniami odżywiania i postrzegałaś/łeś tą osobę w inny sposób.
d. Nie mówię nic na ten temat. Ukrywam swoje zdanie, bo nie uważam, żeby ta znajomość była przyszłościowa.
Z góry dziękuję za rozpatrzenie mojego kwestionariusza. Jeżeli któraś z moich odpowiedzi rodzi pytania - bardzo chętnie na nie odpowiem.
Offline
Dlaczego uważasz, że anoreksja to świadomy wybór?
W jakim czasie tyle schudłaś?
Czy mimo terapii jesteś w stanie utrzymywać dietę?
ЯОпределенноНеЗаслуживаюТвоегоВремени
Offline
2 miesiące. Ale jeszcze mieszkałam wtedy w domu, więc rodzice mnie kontrolowali i jeśli byłam w domu na weekend to było ciężko. Teraz mieszkam sama.
Dlaczego świadomy wybór? Zależy dla kogo. Dla mnie tak bo ona daje mi siłę do realizacji celów. Nie tylko wagowych. Mogłabym zostać taka jaka jestem ale wybieram te drogę pomimo ryzyka. Inna mnie nie interesuje.
Terapia według mnie nie jest problemem tutaj bo temat jedzenia nigdy nie jest przeze mnie poruszany. Miałam 3 psychoterapeutów i nigdy nie wspomniałam o tym ani słowem. Moje problemy wynikają z problemów w relacjach z ludźmi i stanów depresyjnych. Na tym się skupiamy przez te wszystkie lata.
Offline
Dlaczego świadomy wybór? Zależy dla kogo. Dla mnie tak bo ona daje mi siłę do realizacji celów. Nie tylko wagowych. Mogłabym zostać taka jaka jestem ale wybieram te drogę pomimo ryzyka. Inna mnie nie interesuje.
Tutaj nie chodzi o powroty do diet tylko o sam moment, kiedy wpada się w chorobę.
Osiągnęłaś tak niską wagę raz?
ЯОпределенноНеЗаслуживаюТвоегоВремени
Offline
Tak, ponieważ później miałam problem z napadami. Jadłam 500 kcal przez cały tydzień a później w weekend napadem niszczyłam wszystko.
Offline
Nie da się przytyć lub wyrównać wagi w ten sposób, chyba że jadłaś przez te dwa dni 14k kcal.
Mam wątpliwości. Chciałbym zobaczyć jak poradzisz sobie na próbie. Jaka jest Twoja decyzja?
ЯОпределенноНеЗаслуживаюТвоегоВремени
Offline
Bardzo chętnie, dziękuję.
Offline
Witaj na forum.
ЯОпределенноНеЗаслуживаюТвоегоВремени
Offline
Strony: 1
Wątek zamknięty